Rozdział osiemnasty

Obudziło mnie szczekanie Loli. Leniwie podniosłam się do pozycji siedzącej i przetarłam oczy. Nagle uświadomiłam sobie ze nie jestem sama. Na jednym z foteli siedział uśmiechnięty szeroko Bartek.

-Jejku. Długo już tu siedzisz?- zapytałam ospałym tonem.

-Nie ... Jakieś pół godziny.

-Mogłeś mnie obudzić!

-Twoja mama chciała to zrobić przed wyjściem, ale jej nie pozwoliłem. Tak słodko wyglądałaś.- zaśmiał się chłopak.

-Dobra to co robimy? Idziemy na plażę, do miasta, jakieś inne propozycje?

-Hmm... Może zostańmy w domu?

-Okej. To czekaj, idę się trochę ogarnąć. –powiedziałam wstając z kanapy.

-Nie ma sprawy.

Udałam się na górę. W łazience przemyłam twarz zimną woda i związałam wcześniej porządnie rozczesane włosy w wysokiego kucyka. Wstąpiłam jeszcze do garderoby żeby założyć czarne leginsy i białą bokserkę, na którą włożyłam kolorową koszulę w kratę, ponieważ z tego co zauważyłam przez okno zrobiło się trochę pochmurno. Gdy już doprowadziłam się do porządku wróciłam na dół do mojego przyszłego brata.

-Zamawiamy jakieś jedzenie? –zapytałam wchodząc do salonu.

-Chętnie. –powiedział odrywając się od telewizora.  

-Okej. To co? Pizza?

-Jasne. Chyba ze wolisz coś innego.

-Nie. Dzisiaj stawiam na klasyka, bynajmniej dla mnie to klasyk. -Bartek zaśmiał się i wyciągnął z kieszeni swojego iphona. Wybrał właściwy numer i czekał. Po 2 sygnałach ktoś odebrał, a Bartek złożył zamówienie oraz podał dokładny adres.

-Za pól godziny powinni przywieźć. –powiedział po zakończeniu rozmowy z pracownikiem pizzeri.

-Spoko.

Czekając na dostawce z cieplutką pizzą XXL na grubym cieście, z podwójnym serem i z dużą ilością szynki i pieczarek siedzieliśmy w salonie rozmawiając w szczególności o szkole i klasie. Gdy naszą konwersację przerwał dzwonek do drzwi zerwałam sie z kanapy i pobiegłam otworzyć a Bartek zaraz za mną. Przed drzwiami stał dostawca w czerwonej czepce z daszkiem i miłym uśmiechem na ustach.  Podał mi duży karton z pizzą a ja przekazałam go Bartkowi by móc zapłacić.

-Reszty nie trzeba –powiedziałam wręczając mężczyźnie o 10 zł więcej niż powinnam.

-Dzięki –wyszczerzył sie do mnie szeroko, a ja odwzajemniłam mu się i zamknęłam drzwi. Udaliśmy się do kuchni. Bartek postawił ogromny płaski karton na stole i zabrał się za otwieranie go, a ja podeszłam do szafki aby wyjąć z niej talerze. Każde z nas wzięło po kawałku pizzy na talerz i usiedliśmy przy stole.

-Ej. Dlaczego na apelu pytałaś o Adama? –zapytał nagle Bartek.

- Yyy… Spotkałam go ostatnio na ulicy, a raczej wpadłam na niego i po prostu wydawał mi się na starszego d nas o jakieś 2-3 lata dlatego zdziwiło mnie że miałby się uczyć u nas w szkole.

-Spoko. I zgadałaś. Adam jest od nas o 2 lata starszy.

-Spoko.  

Gdy byliśmy już wystarczająco najedzeni (mi wystarczyły 2 kawałki, Bartek zjadł 4, co mnie nie zdziwiło) poszliśmy na górę do mojego pokoju. Bartek usiadł wygodnie na łóżku z gitarą na kolanach i zaczął grać, a ja wsłuchana w rytmiczne szarpanie strun i melodie która się dzięki temu rodziła, robiłam mu zdjęcia. Po chwili jednak chłopak odłożył gitarę i podszedł do biurka na którym zostawiłam laptopa.

-Pokaże Ci coś.- powiedział otwierając sprzęt.- Oo... Ty tańczysz? –zapytał, a ja zorientowałam się że zostawiłam włączoną stronę MDK.

-No… tak. –powiedziałam .

-I nic mi nie powiedziałaś? –zapytał robiąc zabawna minę, na której widok wybuchłam śmiechem, a on razem ze mną.

-A czym tu się chwalić? –odpowiedziałam pytaniem na pytanie gdy już się uspokoiliśmy .

-Tym że tańczysz i zapewne robisz to świetnie. No dobra pokazuj co umiesz!

-Ehh... okej. Może być jazz?

-Może być.

Włączyłam piosenkę Hurt- Aguilery i zaczęłam „mini pokaz”. Zatańczyłam moją solówkę z ostatnich przeglądów tancerzy gdzie zajęłam trzecie miejsce a nasz zespół pierwsze.  Jak zawsze gdy tańczyłam nagle cały świat znikał i jedyne co się liczyło to moja pasja i ja. Gdy skończyłam w oczach stanęły mi łzy. Ta solówka zawsze wzbudzała we mnie emocje.  Zaczęłam szybko mrugać, aby się nie rozkleić. Uśmiechnęłam się do Bartka, który siedział z wielkimi oczami, w których chyba także ujrzałam łzy.

-Wow! Dziewczyno jaki Ty masz talent! Jesteś genialna! –powiedział zachwycony Bartek.

-Nie przesadzajmy, ale dziękuję. –Ukłoniłam mu się i uśmiechnęłam.

-No to w Środę lecisz na te spotkanie i masz im pokazać na co Cię stać!

-Okej.- zaśmiałam się.

Później poszliśmy jeszcze do ogrodu na mini sesję. Zrobiliśmy chyba milion zdjęć. Kilka z nich pojawiło się na moim fejsie, podpisane „z braciszkiem”. Około 22 Bartek wrócił do siebie. Zostawiając mnie samą w pustym domu. Zakluczyłam więc drzwi wejściowe i upewniłam się że ogrodowe także są zamknięte po czym udałam się do łazienki. Szybko się wymyłam, wskoczyłam w piżamę, położyłam się do łóżka i zaraz potem zasnęłam. 

________________________________________________________________________________

Wow! Dwa rozdziały jenego dnia ;o 

Zaczynam sie zastanawiać czy wszystko ze mną okej. xd 

Jutro nie idę do szkoły więc może napiszę kolejny ; ) 

A ten jest z dedykacja dla pewnych osób. 

Dla Mojej ukochanej Mamusi Chrzestnej, która (chyba) to czyta : * <333

I dla Madzi ,którą dzisiaj za szantażowałam ^^  Masz i się ciesz : *  <3

Słodkich snów : *

E.  ; )) 

Ps.: Czy znów mam zacząć szantażować? 12komentarzy =rozdział itp ? Chcecie tego ? ;D